همه‌ی ما این جمله را شنیده‌ایم «بیا دوست باشیم!»
به عقب برگردید، یادتان می‌آید که این جمله را بارها و بارها شنیده باشید و نمی‌دانستید که در آن موقعیت چه کاری کنید و قبول این حرف برایتان کار سختی بوده است و باعث سرخوردگی و عصبانیت شما شده است؟
کسی که این جمله را به شما می‌گوید می‌خواهد که با شما دوست باشد اما شما به دلایلی خود را به در و دیوار می‌زنید و هر کاری می‌کنید تا بتوانید او را متقاعد کنید که دوستی را نمی‌خواهید بلکه به دنبال یک رابطه‌ی عاطفی هستید. خوش‌بین باشید، چون ممکن است مورد دیگری از عشق یک‌طرفه را تجربه نکنید.
آشنایی بیشتر پیش از ازدواج در نهایت برای هر دوی شما خوب است. شاید گرفتن آموزش های ابتدای از یک مشاور خانواده برای شروع بد نباشد.
ما اغلب بین واقعیت و آنچه که می‌خواهیم گیر می‌افتیم.
بعد از تلاش برای متقاعد کردن این فرد ممکن است در نهایت از این کار منصرف شوید و او را ترک کنید. با این حال، زمان زیادی لازم است تا همه چیز را رها کنید.
افراد زیادی این تجربه را داشته‌اند. خیلی‌ها می‌خواهند که با کسی باشند ولی طرف مقابل رابطه‌ی عاطفی نمی‌خواهد و می‌خواهد که فقط دوست باقی بماند یا حداقل می‌خواهد که پیش از شروع رابطه‌ی عاطفی فقط دوست باشند.
بنابراین، آیا دوست بودن قبل از شروع رابطه‌ی عاطفی خوب است یا بد؟ در ادامه خواهیم فهمید.
دوست بودن قبل از قرار گذاشتن یعنی چه؟
دوستی اولین چیزی است که به آن نیاز دارید و وقتی این دوستی تبدیل به رابطه‌ی عاطفی می‌شود خیلی اهمیت پیدا می‌کند. دوست بودن فرصت شناخت فرد مقابل و دانستن برخی مسائل را در مورد او به شما می‌دهد که در حالت دیگری نمی‌توانستید آن‌ها را بفهمید.
وقتی بدون دوستی و به‌طور ناگهانی وارد یک رابطه‌ی عاطفی می‌شوید ممکن است با چالش‌ها و مسائل متفاوتی رو‌به‌رو شوید. در این حالت انتظارات بیشتری از فرد مقابلتان خواهید داشت که گاهی غیرواقعی‌اند.
وقتی پیش از آغاز رابطه‌ی عاطفی دوست باشید، می‌توانید به راحتی تصمیم بگیرید که آیا آن شخص فرد مناسبی برای قرار گذاشتن است یا خیر، چرا که در این صورت دیگر هیچ تظاهری در کار نخواهد بود و فضای بازتری برای صحبت در مورد مسائلی دارید که برایتان مهم است.
اول دوست باشید سپس عاشق
چرا به خاطر انتظارات و خواسته‌های خودتان فشار زیادی به دیگری وارد می‌کنید؟ در یک رابطه‌ی دوستانه‌ی واقعی هیچ انتظاراتی وجود ندارد. هر دوی شما در این فضا می‌توانید خود واقعی‌تان باشید. می‌توانید هر چیزی را که می‌خواهید راجع به فرد مقابلتان بفهمید و مجبور نیستید نقش بازی کنید.
این دوست که ممکن است روزی به شریک عاطفی شما تبدیل شود، می‌تواند در این رابطه با آسودگی خیال خودش باشد و نگران نباشد که قرار است از او رابطه‌ی عاطفی بخواهید.
داشتن پیوند دوستی پیش از یک رابطه‌ی عاطفی احتمالا بهتر از این است که بگذارید جذابیت شخص بر شما چیره شود و بعد از آن بفهمید که حتی نمی‌توانید دوستان خوبی برای یکدیگر باشید.
می‌توانید با اشخاص دیگری قرار بگذارید
وقتی فقط پای دوستی در میان باشد هیچ تعهدی در کار نیست و آزاد هستید در صورت تمایل با اشخاص دیگری قرار بگذارید. شما تعهدی به کسی ندارید و نیازی نیست برای تصمیم‌هایی که می‌گیرید به کسی توضیح دهید.
اگر کسی که ممکن است در آینده شریک عاطفی‌تان شود فعلا از شما بخواهد که صرفا دوست باشید، بدون چون و چرا بپذیرید و فقط با او دوست بمانید بدون اینکه انتظار داشته باشید که این دوستی به یک رابطه‌ی عاطفی منجر شود. شاید بعدا به این نتیجه برسید که دوست بودن با آن شخص برایتان بهتر است و نمی‌خواهید که با او وارد رابطه شوید.
خیلی بهتر است که در زمان دوستی بفهمید نمی‌خواهید با شخصی وارد رابطه‌ی عاطفی شوید تا اینکه بعدا وقتی احساساتتان درگیر شد به این مسئله پی ببرید. دوست بودن قبل از عاشق بودن همچنین تضمین می‌کند که شیفتگی اولیه از بین برود. در این حالت قادر هستید تا خود واقعی او را ببینید و خود واقعی‌تان را به او نشان دهید که پایه‌ی مهمی برای رابطه‌ای طولانی‌مدت است. در هر صورت، دوستی برای تداوم آن رابطه مهم است.
اسکارلت جوهانسون و بیل مری(در فیلم گمشده )، اوما تورمن و جان تراولتا(در فیلم داستان عامه‌پسند) و بهتر از همه، جولیا رابرتز و درموت مالرونی (در فیلم عروسی بهترین دوست من) این کار را به سبکی سنتی انجام دادند. آن‌ها اول دوست بودند و سپس به رابطه‌ی عاطفی رسیدند و عشق پاک میان آن‌ها به نتیجه‌ی خوبی رسید. در زندگی واقعی نیز می‌توان این‌گونه بود اما تنها در صورتی که اولویت‌تان دوست شدن پیش از داشتن رابطه‌ی عاطفی باشد.
دوست شدن پیش از قرار عاشقانه
دوست بودن پیش از قرار عاشقانه اصلا فکر بدی نیست چون در این صورت دیگر هیچ‌چیز در آن رابطه سطحی نخواهد بود. در واقع، اگر اول دوست شوید شانس زیادی برای داشتن یک رابطه‌ی عاطفی موفق دارید. اما اگر قبل از شکل گرفتن دوستی رابطه‌ای جدی برقرار کنید ممکن است دچار سوالات و سردرگمی‌های جدی مثل «چطور قبل از قرار گذاشتن فقط دوست باشیم» یا «قبل از قرار گذاشتن چه مدت باید دوست باشیم» برایتان به‌وجود بیاید.
خب تمامی این مسائل به تاثیر عاطفی اولیه‌ی شما برمی‌گردد و اینکه هر چه یکدیگر را بیشتر می‌شناسید این تاثیر چقدر بیشتر می‌شود. تحول دوستی به عشق برای برخی طی چند ماه و برای برخی دیگر طی چند سال اتفاق می‌افتد.
بنابراین دفعه‌ی بعدی که از شما خواسته شد که فقط دوست باشید، به آن فکر کنید و به یاد داشته باشید که این کار فرصت شناخت بیشتر طرف مقابلتان را بدون اینکه احساستان درگیر شود، به شما می‌دهد. با اولویت دادن دوستی به رابطه‌ی عاطفی قرار نیست دنیا به آخر برسد.
ممکن است دوست بودن با کسی و پذیرش آنچه که می‌خواهد چیزی نباشد که می‌خواهید یا انتظارش را دارید اما کار اشتباهی نیست. باز هم تاکید می‌کنم که دوست بودن بهترین انتخاب است.
در زیر 12 دلیل برای اینکه چرا قبول «بیا دوست باشیم» بهترین اتفاقی است که ممکن است برایتان پیش بیاید، آمده است:
- در این مدت خود واقعی طرف مقابل و نه کسی را تظاهر می‌کند هست می‌شناسید؛
- می‌توانید خودتان باشید؛
- نیازی نیست که در مورد کارهایتان به او توضیح دهید؛
- می‌توانید با افراد دیگری قرار بگذارید و اگر بخواهید با افراد دیگری آشنا شوید؛
- می‌توانید تصمیم بگیرید که دوستی با فرد مقابل بهتر است یا داشتن رابطه‌ی عاطفی با او؛
- لازم نیست برای اینکه خودتان باشید یا به شخص دیگری تبدیل شوید، تحت فشار قرار بگیرید؛
- لازم نیست که او را متقاعد کنید که دوستتان داشته باشد؛
- لازم نیست که او را متقاعد کنید که «نیمه‌ی گمشده‌اش» هستید؛
- نیازی نیست در مورد شروع یک رابطه‌ی عاطفی با او صحبت کنید؛
- 10- نیازی نیست هر وقت که واقعا نمی‌توانید یا نمی‌خواهید به تماس یا پیام او جواب دهید؛
- 11- لازم نیست خودتان را ملزم کنید تا هر روز با او ارتباط داشته باشید؛
- لازم نیست متقاعدش کنید که شخص مناسبی برایش هستید.
حرف آخر
اولویت دادن دوستی به رابطه‌ی عاطفی به شما فرصت می‌دهد تا آزاد باشید، آزاد برای اینکه خودتان باشید و آزادی در انتخاب اینکه می‌خواهید با فرد موردنظر در رابطه باشید یا خیر.